Allereerst is het belangrijk dat we een misverstand uit de weg ruimen. In de seculiere wereld gaat meditatie over jezelf leegmaken, stoppen met denken en één worden met de kosmos. In Christelijke meditatie gaat het er juist om dat we onze gedachten en onszelf vullen en wel met God Zelf, we willen de gedachten van Christus leren denken en ons laten leiden door de Geest, die ons vernieuwd in ons denken. Wanneer je met meditatief gebed wilt beginnen, dan is de eerste stap dat we leren om echt onszelf te zijn. Dat we alle afleidingen, vergelijkingen en eigen gedachten loslaten en we komen zoals we werkelijk zijn, in de aanwezigheid van de Ik ben. Al snel zul je ontdekken dat we voortdurend afleiding zoeken op allerlei manieren! Onze gedachten zijn vaak onrustig en rennen voortdurend voor ons uit of blijven juist hangen in het verleden.

Spreek jezelf toe, herinner jezelf er steeds aan dat niets belangrijker is, dan bij God te zijn en ons hart op Hem te richten. En hoe vaker we dat oefenen, hoe meer en sneller allerlei afleidingen, gedachten en frustraties verstillen. Gods stilte brengt het lawaai in ons denken en ons onstuimige hart in rust en vrede.

Overgave

Het gaat dus niet zozeer over ‘leegmaken’ maar over ‘loslaten’.We geven onszelf over aan God die buiten de tijd staat. Hij is degene die was, die is en die komen zal. Richard Foster zegt dat we al onze bezittingen - niet alleen ons geld of materiële zaken maar ook onze gedachten en alles wat ons bezig houdt - op zo’n manier moeten overgeven, ‘dat we werkelijk met Christus gekruisigd zijn’. Al deze dingen definiëren ons en ons leven niet langer. We ontlenen er geen waarde aan, houden ons er niet aan vast en we verstoppen ons er niet achter. Christus is ons leven, Hij is alles voor ons. Een oefening die ons hierbij kan helpen suggereert Foster, is door je verbeelding te gebruiken. Stel je een lege doos voor, en stop alles wat je bezig houdt daar in. Zonde waar je mee worstelt, karakter zwaktes, materiële bezittingen…zorgen voor jezelf of anderen, onvervulde verlangens… wat het ook is, stop het er allemaal in. Maar ook al je goede intenties, verwachtingen en geweldige prestaties, want juist deze dingen kunnen een voedingsbodem voor trots en arrogantie worden. Als je klaar bent, doe er dan in je verbeelding een strik omheen en geef het als een cadeau aan God. Jij laat het los, en het is nu van hem! Waar het op neer komt is dat je alles wat je vasthoud los laat, zodat je de handen van Jezus stevig vast kunt pakken.

Kom tot inkeer en berouw

Bij meditatief gebed kan het niet anders dan dat je steeds opnieuw tot inkeer en berouw komt. Vorig jaar was het precies 500 jaar geleden dat Luther zijn stellingen in Wittenberg (al dan niet) aan de deur vastspijkerde. De allereerste stelling houdt verband met de allereerste uitspraak van Jezus. Jezus zei: Kom tot inkeer, want het Koninkrijk is nabij!’. De eerste stelling van Luther laat ons zien dat het hele leven om steeds opnieuw tot inkeer komen draait…

Als we dicht bij God wandelen, die volmaakt heilig is, dan worden we ons steeds meer bewust van onze tekortkomingen. We kunnen ons niet langer verschuilen achter allerlei excuses. We realiseren ons dat het niet alleen gaat om zonde die we hebben begaan, maar ook dat we zo vaak nalaten lief te hebben en het goede te doen. Steeds opnieuw tot inkeer komen, is onmisbaar in een weg van levensheiliging. Het is de Geest die ons hier steeds mee confronteert maar nooit om ons te ontmoedigen. God confronteert ons omdat wanneer wij erkennen wat er mis is en dat niet voor hem verstoppen, hij ons heel kan maken en dat is wat hij verlangt. Zijn motivatie is altijd ‘liefde’. Jezus zelf is onze heelmeester! De Geest laat ons ook het goede zien wat Hij in ons heeft gelegd en wat Hij tot ontwikkeling en bloei wil laten komen!

De weg van inkeer is een weg van heling en heiliging in het volle leven. Je hoeft niet bang te zijn je zonde te belijden. Weet dat bij God altijd vergeving is. Het is belangrijk dat je steeds nadat je tot inkeer komt, en zonde hebt beleden je het zelf ook loslaat!

Corrie ten Boom zei dat als God ons vergeeft, hij onze overtredingen niet alleen in de diepste zee werpt maar ook een bordje met 'NIET VISSEN' erbij plaatst! 

Onze wegen zijn niet Gods wegen

We hebben vaak de neiging God voor te schrijven wat hij moet doen en vooral ook binnen welke termijn hij dat moet doen. We denken vaak precies te weten wat het beste in een bepaalde situatie, voor onszelf of voor een ander is. We willen koste wat het kost de controle houden. Als we eerlijk naar onze gebeden en ons hart luisteren moeten we toegeven dat we er van alles aan doen om God precies volgens onze plannen en gedachten in beweging te krijgen. En als hij dat dat niet doet, dan worstelen we met teleurstelling en frustratie… 

In meditatief gebed leren we om te accepteren dat dit niet het geval is, en dat Gods wegen niet de onze zijn. Wat we zeker weten is dat Gods wegen altijd vol liefde, geduld en genade zijn. Hij kent ons beter dan dat wij onszelf kennen. Hij weet hoe gehaast en verblind we zijn, we kunnen vaak nauwelijks zien waar we werkelijk zijn laat staan waar we heen gaan. God is onze Vader en hij heeft het beste met ons voor! Hij gaat zijn weg met ons en hij leidt ons in kleine stapjes, lange pauzes, oorverdovende stiltes, in grote sprongen….dat is allemaal mogelijk. God is niet volgens een schema in te plannen of te voorspellen. Hij gaat met een ieder van ons zijn eigen weg, maar als we hem leren kennen dan weten we dat deze weg volmaakt is. Meditatie helpt ons om steeds te accepteren dat onze wegen niet Gods wegen zijn en leert ons te vertrouwen op Jezus, die de Weg is. Als we naar zijn weg kijken, dan hadden we dat ook nooit kunnen bedenken of voorstellen maar wat een liefde en genade heeft hij aan ons betoond! Opnieuw laten we los…en pakken de handen van Jezus vast terwijl we in vertrouwen wachten tot hij ons verder leidt naar de volgende stap.