In de 40-dagentijd staan we stil bij het leven van Jezus. Wie was hij? Wat kwam hij doen? Wat kunnen we van en over hem leren? We doen dit aan de hand van de evangelist Johannes. Hij beschrijft wie Jezus was en wat hij kwam doen in zeven tekens. Deze week het vijfde teken: Jezus loopt over het water (Johannes 6: 16-21)

Vorige week lazen we over Jezus die de mensen voedt. De menigte, die van het brood heeft gegeten waar Jezus op zo wonderlijke wijze in heeft voorzien, wil Hem per direct tot koning uitroepen. Maar Jezus weigert en trekt zich in zijn eentje terug op de berg.

De leerlingen nemen ondertussen de boot en varen terug naar Kafarnaüm. Het is het eind van een lange dag en het wordt al donker. Er steekt ook een hevige wind op die het meer onstuimig maakt. Dat maakt de leerlingen niet direct ongerust. Sommigen van hen zijn als visser gewend aan water en aan het veranderlijke karakter ervan.

Maar dan zien ze opeens iets wat ze wel angst aanjaagt: er komt iemand aanlopen over het water! Johannes vertelt ons als lezer dat het Jezus is die over het meer naar hen toe komt lopen, maar de discipelen weten dat niet. Zij worden bang. Jezus stelt hen direct gerust: “Ik ben het, wees niet bang.” De discipelen laten zich gerust stellen en willen Jezus aan boord nemen. Maar juist op dat moment komt de boot aan land op de plaats waar ze naar toe wilden gaan.

De twee andere evangelisten die dit verhaal ook vertellen (Mattheüs en Marcus), maken het veel groter en voegen meer details toe. Vooral Mattheüs pakt uit met het wel bekende verhaal van Petrus die uit de boot stapt en over het water loopt (Mattheüs 14:22-33).

Maar Johannes schildert ons dit verhaal in heel summiere tinten. Het is alsof hij de nadruk wil leggen juist op dit wonder: dat Jezus over het water loopt. Vergis je niet, lijkt hij ons te willen zeggen, de man die zojuist het koningschap heeft afgewezen (zie Johannes 6:14 en 15), heeft dat niet gedaan omdat hij dat niet aan zou kunnen. Integendeel, als er iemand macht heeft in deze wereld is het Jezus. Voor het oog van de menigte heeft hij het koningschap geweigerd, omdat zij Hem koning wilden maken op hun voorwaarden. Maar hier, in de beslotenheid van de nacht en met uitsluitend de leerlingen als getuigen, laat Hij iets zien van de ware macht die Hij bezit. 

Zo wordt langzamerhand uit de tekenen duidelijk wie Jezus is: hij zet de zaken op zijn kop zodat we een blik kunnen werpen op hoe het in zijn koninkrijk er aan toe gaat, hij brengt leven te midden van ziekte en dood, hij heeft ons op het oog te midden van de mensen en hij lest onze honger en dorst naar God. Hij kan zelfs de natuurwetten weerstaan. Het water, dat vaak werd gezien als een plek waar ook allerlei onbekende machten en krachten zich kunnen schuilhouden (denk maar aan de Leviathan), heeft geen vat op Jezus.

Jezus’ koninkrijk is niet van deze wereld, maar hij is wel in deze wereld gekomen en toont ons zijn macht. Niet om ons te overheersen, maar om ons vrij te maken. Vrij van de dingen die ons zo gebonden kunnen houden, onze omstandigheden, onze beperkingen. Vrij van de zonde.

Jezus is niet gebonden aan de dingen die onze levens zo vaak beperken: ziekte, dood, tekorten. Hij kan water in wijn veranderen, zieken genezen, brood vermenigvuldigen en lopen over het water. Maar tegelijkertijd is hij een mens onder de mensen en leeft het leven dat wij leven. Daar heeft hij zelf voor gekozen. Johannes heeft ons dat al zo mooi gezegd in het begin van zijn evangelie: “Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader" (Johannes 1:14). 

God die bij ons mensen komt wonen! Misschien is dat nog wel een groter wonder dan over water lopen…