Sinds ik begonnen ben als kerkelijk werker bij de Kerk van de Nazarener, zwaai ik wat af tijdens mijn fietsen door de wijk. Het begint natuurlijk bij de buren in de straat, maar eenmaal in Carnisse is het de bezoeker van de moskee, de man die de hele dag knutselt aan fietsen, de bezoekster van de Open Kerk die een wandeling maakt door haar straat, de man die verblijft bij de nachtopvang van het Leger des Heils of de klant van de kledingbank die haar kinderen naar school brengt. Veelal mensen die ik een paar maanden geleden niet bij naam kende en waar ik nu niet meer voorbij kan rijden, zonder hen even te laten weten dat ik hen gezien heb. Er is iets tussen ons gegroeid en dat mag niet onbenoemd blijven, er is een relatie ontstaan, en elke zwaai vanaf de fiets bevestigt dat.
Laatst hadden we een fantastisch doopfeest in onze kerk, persoonlijk was mijn hoogtepunt de doop van onze dochter. Maar de andere feestjes mogen er zeker ook zijn. 3 mensen die via de contacten van de Open Kerk, Kledingbank en gemeenteleden kennis hebben gemaakt met mensen, de kerk en uiteindelijk met God zelf en nu zelf mensen de kerk in brengen, in contact met God brengen. Relaties zijn Gods doel en methode om mensen te betrekken bij Zijn plan en te laten groeien. Al voor de zondeval zei God: ‘Het is niet goed dat de mens alleen is’. Er is ook heel veel voor te zeggen dat de mens geschapen is, met als doel om in relatie met God te leven. God wil zichzelf delen in zijn relatie met ons. En wij delen Hem in onze relaties met elkaar.
Als kerkelijk werker spreek ik veel mensen en voel ik mij bevoorrecht om te zien hoeveel contacten gemeenteleden hebben met buurtbewoners. Zo was ik laatst voor een vergadering bij gemeenteleden thuis en in een glimp zie ik nog net een vrijwilligster van de kleding- en voedselbank de trap oplopen naar boven toe. Een vrouw die binnengelaten is in een huis van gemeenteleden en een plekje in het hart van dat gezin heeft gekregen.
Relaties zijn niet alleen maar mooi, het heeft namelijk ook een kwetsbaarheid. Om tot een relatie te komen moet je kwetsbaar durven zijn, iets van jezelf geven. En de ander kan dat misbruiken, dat is best spannend. En jammer genoeg gebeurd dat nog veels te veel. Maar vanuit ons geloof kijken we naar Jezus en zien een mens die ons eerst heeft liefgehad, voordat wij Hem lief hadden. We zien een mens die de pijn koos om de relatie open te maken.
Niet iedereen zwaait terug als ik door de wijk fiets, soms omdat ze het niet zien of horen, soms omdat ze het niet willen zien of horen. Aan mij de schone taak om te blijven zwaaien en investeren in de relatie, want wie wil er nou niet gezien worden?