We leven in de periode tussen Goede Vrijdag/Pasen en Pinksteren. Een interessante periode in het kerkelijk jaar. Op Goede Vrijdag draaide ik het fenomenale nummer “Cross on the hill” van Andy Pratt uit 1979. Ik heb Andy Pratt vanaf zijn eerste schreden in de muziek een interessant figuur gevonden. Hij bracht diverse cd’s uit. Op de tweede had hij een gigantische hit met het nummer Avanging Annie. Dit werd een cult hit (1976). Op zijn volgende werk ontdekte ik dat Andy Pratt met een zoektocht bezig was. Ik voelde dat hij zich liet raken door Jezus. In 1979 werd Andy christen. Hij bracht de cd “Motives” uit met daarop titels als “Saviour, finally I’m yours” en het prachtige `’Cross on the hill”. De woorden “Het is volbracht” kwamen opnieuw tot betekenis. De feiten hebben niet het laatste woord. De betekenis van Christus’ sterven  is alomvattend. Hij stierf voor mij, voor u. Hij overwon de dood. We zijn niet overgeleverd aan het kwaad, maar worden teruggebracht bij God. De breuk tussen God en mens, veroorzaakt door het zelf God willen zijn, is geslecht. Dan wordt het Pasen. Jezus staat op uit de dood. Hij is niet meer in het graf. “Waarom zoekt gij de Levende bij de doden?”

Ik moet denken aan Bob Dylan’s nummer “I believe in You”, waarin hij in het 4evers zingt:

         “Don’t let me drift too far.

           Keep me where you are

            Where I always will be renewed

            I believe in You”

Ik zoek deze vernieuwing. Ik wil dichtbij God zijn en niet van God afdrijven.

Mijn karakter is activistisch: doen, regelen.

Ik heb gauw een mening en moet die dan ook zo nodig naar voren brengen. Dit is een valkuil waar ik mee ben behept. God kom mij te hulp. Ik wil veranderen naar Uw beeld.

Ik ga regelmatig naar herbergontmoetingen in het restaurant van Fouzi. Er was er een vlak na Pasen. Deze ontmoetingen worden op zaterdagochtend gehouden. Er is een gast die over zijn weg of spiritualiteit vertelt. Deze keer was er een kluizenaar genaamd Benoit Standaert uit België. Het is sowieso reuze interessant om het verhaal van een kluizenaar te horen. Hij zoekt de eenzaamheid om zo zich aan God te wijden door middel van gebed, liturgie etc. Het gaat over nederigheid t.o.v. de schepping; stil zijn; dankbaarheid (alles is om niet aan ons geschonken); het beleven van de genade.

Zijn leven bestaat uit het wachten op God. Hij spreekt niet over het zoeken van God, maar over wachten . Benoit noemde hierbij  Psalm115:12 waar staat: De Heer gedenkt ons en zegent ons. We zijn gezegend. Actief. Wacht nu op God. Ik ben hier vanaf die herbergontmoeting over aan het nadenken. Wachten is je afhankelijk stellen. Als je op de bus staat te wachten, stel je je afhankelijk. Maar in het vertrouwen dat de bus komt.

Je wacht. Zo is het ook met het wachten op God. Je bent al gezegend. Vertrouw dat hij komt. Zo kun je je afhankelijk stellen.

Na de opstanding zegt Jezus: Mij is gegeven alle macht in de hemel en op aarde. Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn  discipelen (Mattheus 28:18).

In Lukas 24:49 voegt Jezus toe: “Ik zal zorgen dat de belofte van Mijn Vader aan jullie wordt ingelost. Blijf in de stad tot jullie met kracht uit de hemel zijn bekleed.

Wachten op de belofte. Dat is waar we nu staan. Wachten op God, die ons zal geven wat we nodig hebben. Wachten in vertrouwen. Wat mooi en moeilijk tegelijk is.

Ik merk dat wachten voor mij niet vanzelfsprekend is. Ik moet het leren, oefenen, me voornemen en vooral stil worden en bidden.